Aşkın yalnızlaştıran bakışı.

"Onu sevdiğini ve güzel bulduğunu istediği kadar söylesin, Jean-Marc'ın aşk dolu bakışı onu avutamazdı. Çünkü aşkın bakışı, yalnızlaştıran bir bakıştır. Jean-Marc, başkalarınca fark edilmez olmuş yaşlı iki varlığın aşk yalnızlığını düşünüyordu: Ölümün habercisi olan hüzünlü yalnızlık. Hayır, Chantal'ın gerek duyduğu aşk dolu bir bakış değil; onun istediği, yabancı, bayağı, kösnül bakışların, yakınlaşma, seçme, sevgi, hatta incelik taşımayan, üzerine ister istemez kaçınılmaz olarak dikilen bakışların altında boğulmak. Böylesi bakışlar onu insan topluluğunun içinde tutuyor. Aşkın bakışı ise onu oradan çekip alıyor."

(Milan Kundera. Kimlik. Çev. Aykut Derman. S.44)