1 Kasım 2010 Pazartesi

Makinenin kalbi.

Tzu-Gung, Han ırmağının kuzey bölgelerinde yolculuk ederken, bostanında çalışmakta olan yaşlı bir adam gördü. Yaşlı adam bir sulama kanalı kazmıştı. Önce kuyuya iniyor, bir kova su alıp kanala su döküyordu. Çok büyük bir çaba göstermesine karşılık, aldığı sonuçlar son derece yetersiz görünüyordu.

Tzu-Gung dedi ki: "Günde yüz kanalı sulayabilmenin, bunun için de pek az çaba harcamanın bir yolu var. Bunu dinlemek ister misin?" Bostancı doğruldu, ona baktı ve sordu: "Neymiş o peki?"

Tzu Gung yanıt verdi: "Arkası ağır, önü hafif olan tahta bir kaldıraç yap. Böylece suyu o kadar hızlı çekersin ki, neredeyse kendiliğinden fışkırır. Buna çekmeli kuyu denir."

Bunun üzerine yaşlı adamın yüzünde öfke belirdi ve şöyle dedi: "Hocam bana derdi ki, makine kullanan kişi işini makine gibi yapar. İşini makine gibi yapan kişinin, yüreği de makineye benzer, ve göğsünde bir makine yüreği taşıyan kişi yalınlığını yitirir. Yalınlığını yitiren kişi ise ruhunun çabalamalarından emin olamaz. Ruhun çabalamalarından emin olmamak ise samimiyetle bağdaşmaz. Söylediğin gibi şeyleri bilmez değilim ama onlar kullanmaktan utanç duyarım."

(Heisenberg'in Fizikçinin Doğa Kavrayışı'ndan çeviren Gül Çağalı Güven)

4 yorum:

aglea dedi ki...

bu çook güzel alıntı bir yana, insan özlüyor yahu. neyse, oralardasın:)

Mehmet Hayri Zan dedi ki...

buralardayım aglea :) ff boşalmış, ama bloglar boşalmaz :) sevgiler.

ayşe hilal dedi ki...

Sanırım ben de uzun zamandır yeni bir şey görmek ümidiyle uğruyordum buralara.. şimdi bu güzel öykücüğü görünce pek mutlandım! ne diyeyim,daha kısa aralıklarla devamı gelsin!

Mehmet Hayri Zan dedi ki...

sağol ayşe, ben de öyle umuyorum bakalım :)