Walter Benjamin, romanımızın güzel adamı, ölüm yürüyüşünde tanıştığı yol arkadaşı ergene, (Jose'ye) şöyle diyor, diyor da ayağa kalkmanın, uzun yürüyüşlerde sabretmenin, inat etmenin, vazgeçmemenin ruha üflediği incelikleri gösteriyor:
"Dünya karanlık bir yer. Daima kendini tahrip ediyor. Ama biz, sen ve ben Jose, bizim küçük bir şansımız, bir fırsatımız var. Eğer çok çabalarsak iyiliği hayal edebiliriz. Hasarı parça parça tamir etmenin yollarını düşünebiliriz."
(Jay Parini. Benjamin - Dar Geçitteki Aydın. s.344)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
Sayın Mehmet Hayri Zan,
sizin bu yazı yazma tembelliğiniz, bir roman yazdığını düşündüğünüz dönemden bir roman yazdığınızı iddia edenlerin alçakça bir iş yapacağı döneme geçişinde zuhur etmesi bir tesadüf müdür acaba?
valla bilemedim üstadım :) ama tembellik uzun geniş bir ülke. neylersin? bırakıyorum, dağınık kalıyor.
Yorum Gönder