14 Mart 2009 Cumartesi

Yas tutan

Gururumun yas tutmamı engellediği zamanlar oldu. İçimden dalga dalga gelen akıntının önünu kestiği, yönünü değiştirdiği, gerisin geri gönderdiği; cerahatı içime hapsettiği zamanlar.

Erkekliğin halleri iste.

Kudretli görünme pozları.

Erkek meselinin ruhumuza nüfuz etmiş iktidarının binbir halinden biri.

Oysa gün geçtikçe anladığım şey yas tutmadıkça ne unutmanın, ne tam bir hesaplaşmanın ama hepsinden önemlisi barışmanın mümkün olmadığı.

İnsan yeri geldiğinde hıçkıra hıçkıra ağlamalı, gururun aptal oyunlarına kanmamalı.

Utangaç iç çekişlerin gözyaşına dönüştüğü yerde huzur vaati var.

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Nasıl olsa bu gurur sıyrılacak
Dopdolu, içine attığı şeyler var
Nedeni belki sitemdir
belki istemsizdir bu ağlamalar

Düşman geliyor dön arkanı
Arkandan vurursa şerefsizdir
Düşürme yakandan gururu
Düşerse yaşının getirisidir
Farkındaysan öncekilerin
Mantıksız görünsen ne olacak ki
üründür her biri en güzeli

Çünkü biz böyle görmek isteriz
En gururlu anımızda bile
Yanacaksam benden başkası
Yakamaz gururlu ateşi
Ben taşırsam meşaleyi
Belki sen izlersen arkadan

Gitti, bende neden yok demezsen
Bu duyguyu kalbine iyi giydir
Sen iyisin
Arkadan vurursa şerefsizdir

Nora Angelova

Mehmet Hayri Zan dedi ki...

Nora, insanin yazdigi seylere siirle cevap veren birinin olmasi guzel sey. Sagol.

Adsız dedi ki...

Şiiri yazdıracak şeylerin bloglarda yayınlanmasına cevaptır sadece, ve sen boş bir sayfaya şiir yazmışsın bu daha güzel

Nora Angelova