Dikkat çekmek için hep daha pornografik olmak gerekiyor.
Pornoyu ilk anlamında kullanmıyorum burda. Sınırsız açıp dökmeyi, mahrem hiçbir şey bırakmamayı, bakışı kendine çekmek için en kaba güdüyü kullanmayı falan ifade eden bir kavram olarak kullanıyorum. Yani porno kendini ifşa etmede fütursuz bir sınırsızlık... Arzular mekaniğinde bir hastalık hali. İsteme prosedürlerinin meme yaptığı nokta. Tamirciye ihtiyaç duyduran doyumsuzluk.
Şimdi şu takma isimler, şu tanınmamak, şu sanal alemde ikinci hayat geyikleri pek hoş. Gerçekten hoş, alan açıyor insana çünkü; takılacak, eğlenecek, araştıracak falan bir alan. Ama sınırsız ifşaat potansiyeli alıştığımız ve hep eleştirdiğimiz yüz kızartma dengelerini alt üst ediyor ve sonra gelsin işte aha benim götüm, fotoğrafını çektim koydum size, hihihihiii... İşte son erkek arkadaşımın kıçındaki kılları çekmeyi seviyorum hihihihiiii...
Yok hayır ahlakçılık yapmıyorum ama bu ikili yaşam; birinde saklanırken, giyinirken, kendimizi kapatırken diğerinde açıldığımız saçıldığımız, kıllarımızı birbirimize gösterdiğimiz bu ikili hal hiçbir şeyi daha iyi, hiçbir iletişimi daha verimli, hiçbir muhabbeti daha dostane kılmıyor gibi.
Evet, daha çok porno daha çok özgürlük getirmiyor; daha çok mahrem resim dünyayı daha az kapalı yapmıyor. Bu işte bir yanlışlık var sevgili tunakiremitçi, bu işte bir yanlışlık var.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
çok yakıcı tespitler insan kendine de pay çıkarmadan edemiyor...
ama yok ya ben öyle değilim diyesi geliyor içimin:)
yazı ve tespitler yerinde ama toprak ve iklim bu başka ne bitebilir ki burda...
Yorum Gönder